Quen somos

APIARIO

É un proxecto literario onde se tecen obradoiros de escrita e cursos de formación cun selo editorial independente.

 

 

Apiario. Conxunto agrupado de colmeas

Agruparse para facer en común e construír soportes onde as abellas traballen pola non-extinción.

Volver ao papel/panal. A escrita como arquitectura hexágono atenta aos materiais, ao deseño, á ilustración, ao cosido, á impresión, aos novos valores.

 

 

Factoría onde esmelgar ao redor da palabra. Laboratorio que deseña contextos para a creación. Afiando as ás. Voar aló onde nos chamen co aguillón poético na man.

EDITORA

Apiario edita libros onde ningún é igual ca outro. Cada título é para nós unha oportunidade de elaborar un deseño único que responda ás necesidades do texto. A procura do papel preciso, do cosido exacto, da tipografía axeitada fan que os nosos libros sexan obxectos que non responden a ningunha lei impostada nin preconcibida.

Cera Labrada, Niño de Abella e Abella Mestra son as nosas primeiras coleccións.

Apiario é unha editora independente que traballa sen distribuidora, polo que levamos os noso libros directamente aos puntos de venda. Tamén podes conseguilos na nosa tenda on_line. Chegarán o máis rápido posible, sen que ningunha folla se perda.

 

O equipo:

  • ANTÍA OTERO traballa nas fendas, o que non se ve pero se escribe.
  • DORES TEMBRÁS procura no linde, porque as palabras sempre din outra cousa.

 

Apiario é a súa proposta en común. Deseñando mapas de trama e urdido, procurando diálogos nos tempos que cambian.

 

FALAN DE NÓS

Ás veces, a un asáltalle a necesidade de dicir. A urxencia da palabra, de usala ben (de ser usado por ela), atopou en Arquitecturas do poema a súa canle. Traballo, busca, reflexión, amizade… necesidade, con iso constrúo a miña cela na colmea de Apiario.

Emilio Salgado

O entusiasmo que Dores transmite, o seu rigor coa Palabra, o ambiente de confianza no grupo, así como a esixencia dun esmerado traballo semanal contribúe a que comprenda mellor o mecanismo do poema. Dende a técnica e a emoción á descuberta da maxia en cada texto.

Xurxo Rivas

Un día por semana é un enorme pracer compartir versos con colegas e aprender, cada vez un pouco máis, a saborear poesía nun ambiente intelixente, de total respecto e cunha dirección "maxistral" da profe. Sabe moi ben como darnos caña !!! .

Luisa Abad

Aprendo a mirar. Aprendo da mirada dos demais. Descubro. Ilusiónome. Abráiome. E sobre todo, medramos xuntos compartindo poesía.

Berta Roca